Κείμενα

Μια σημασιολογική αναδίφηση σε ορισμένες γνωστές λέξεις από το κείμενο της Καινής Διαθήκης που η σημασία τους διαφέρει από τη σημερινή χρήση τους   Εχει παρατηρηθεί ότι η ελληνική γλώσσα, λόγω της μακραίωνης ιστορίας της, προσφέρεται για τη μελέτη της εξέλιξης της γλώσσας στη γραμματική και συντακτική της δομή και κατεξοχήν στις μεταβολές της σημασίας […]

Στην καμπή από τον 20ό προς τον 21ο αιώνα ο απολογισμός του τι έγινε στη γλώσσα μας στον αιώνα που φεύγει και τι προοπτικές ανοίγονται για την Ελληνική στον αιώνα που έρχεται, ο προβληματισμός για το πού βρίσκεται και πού βαδίζει η ελληνική γλώσσα είναι εξ αντικειμένου ζήτημα υψίστης σημασίας. Αν, βεβαίως, δεχθούμε ότι η

  Από τότε που ο ιδρυτής της μοντέρνας γλωσσολογίας, ο F. de Saussure, μίλησε πρώτος για μια επιστήμη των διαφόρων τρόπων επικοινωνίας του ανθρώπου, των διαφόρων σημειακών συστημάτων που (από τα Ελληνικά) ονόμασε semiologie (Σημειολογία), έγινε συνειδητό ότι ο άνθρωπος παράλληλα προς τη γλώσσα, το κατ’ εξοχήν σημειακό σύστημα, χρησιμοποιεί και άλλες γλώσσες, άλλα σημειακά

* Ο λόγος μας, η επικοινωνία μας, το κείμενό μας χτίζονται πάνω στον πυρήνα τής ρηματικής πληροφορίας  Οταν τα παιδιά αρχίζουν να φοιτούν στο σχολείο γνωρίζουν ήδη τη μητρική τους γλώσσα. Την έχουν μάθει -και συνεχίζουν να την μαθαίνουν- στην οικογένεια, στη γειτονιά, στο γενικότερο περιβάλλον τους, έχοντας ήδη γεννηθεί με ορισμένες βασικές γλωσσικές καταβολές

* Η ευρύτατη κυριαρχία τής Αγγλικής οφείλεται κατά πολύ στο γεγονός τής λεξιλογικής της μείξεως, τού δανεισμού δηλαδή από άλλες, κυρίως κλασικές, γλώσσες Στο τεύχος τού Σεπτεμβρίου τού 2001 τού Omnibus, περιοδικού οργάνου των κλασικών φιλολόγων τής Μ. Βρετανίας, δημοσιεύτηκε ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό και σημαντικό άρθρο, τού οποίου την ύπαρξη είχε την ευγενή καλοσύνη να

Τις ημέρες αυτές ήλθε στην επικαιρότητα ένα θέμα μεγάλης πνευματικής παιδευτικής και ιστορικής σημασίας, η υιοθέτηση τού λατινικού στη θέση τού ελληνικού αλφαβήτου. Ο κίνδυνος αυτός επισημάνθηκε δημόσια με ένα κείμενο-ανακοίνωση τής Ακαδημίας Αθηνών που προβλήθηκε, όπως ήταν φυσικό, από τον Τύπο και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως από πνευματικούς ανθρώπους, επιστήμονες και δημοσιογράφους. Προτού εκθέσω την προσωπική

Πρακτικές υποδείξεις και εφαρμογές Στο πλαίσιο τού έτους τού διαπολιτισμικού διαλόγου που είναι το 2008 για την Ευρώπη υποβλήθηκε για την προσεχή Συνάντηση των Υπουργών Πολιτισμού ένα πολύ σημαντικό πόρισμα «Ομάδας Διανοουμένων για τον Διαπολιτισμικό Διάλογο» που συγκροτήθηκε από τον Πρόεδρο τής Ευρωπαϊκής Επιτροπής José Barroso και τον Ρουμάνο επίτροπο Leonard Orban, αρμόδιο για την

Μπορεί να μιλάει κανείς για Ενωση των χωρών τής Ευρώπης σε ισότιμη βάση χωρίς η γλώσσα κάθε κράτους-μέλους να έχει, στην πράξη, τον σεβασμό που αρμόζει στον λαό τής χώρας, ο οποίος εκφράζεται μέσα απ’ αυτήν; Τον Ιανουάριο τού 2006, με πρωτοβουλία τού «Megaron Plus», είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον κορυφαίο Γάλλο γλωσσολόγο

Το δράμα των «μικρών γλωσσών» (σωστά: «των ολιγότερο ομιλουμένων γλωσσών») είναι ότι δεν μπορούν από μόνες τους να ξεπεράσουν τους φραγμούς που θέτει η ίδια η γλώσσα για όσους δεν γνωρίζουν μια τέτοια «μικρή» γλώσσα. Δεν μπορούν – λόγω τής περιορισμένης χρήσης τους – να χρησιμεύσουν ως όχημα μεταφοράς καίριων μορφών πολιτισμού, όπως είναι η

Ο Αγγλος γλωσσολόγος David Crystal, συγγραφέας (μεταξύ πολλών άλλων) τού «English as a global language» (Cambridge 1997), μιλώντας στην εφημερίδα «Guardian» είπε: «Ισως μια μέρα η Αγγλική να είναι η μόνη γλώσσα που θα έχει μείνει να μάθει κανείς. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα είναι η μεγαλύτερη πνευματική καταστροφή που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης μας».